Tsjechie.nl - Hans krijgt nooit genoeg van Tsjechie

Ik herinner me nog goed hoe we vijf jaar geleden voor het eerst naar Tsjechië gingen. Een land waar onze negatieve verwachtingen niet juist bleken te zijn en ons uitstekend bleek te bevallen. En nog altijd.

Waren de winkels vroeger gebouwen zonder afgewerkte muren en goederen in wasmanden, nu zijn het heel westerse winkels geworden, de super- en hypermarkten zelfs vele malen groter dan wij kennen. Alleen wordt de verkoop nu ook agressiever. Je wordt nu aangeklampt voor demonstraties om alsjeblieft iets te kopen. Het prijsniveau is gelukkig nog steeds laag, het eten nog altijd goed en goedkoop.

Dit jaar hadden we een huis gehuurd, een kilometer of 25 west van Turnov. Op de kaart zie je daar een groot groen gebied zonder dorpen en wegen. Dat klopt. Wij zaten zo ongeveer in het laatste huis van het laatste dorp voordat het natuurgebied begon.

De wegen worden dan steeds smaller, bochtiger en slechter, richting wordt niet meer aangegeven. Je rijdt dan van dorp naar dorp op de kaart volgend waar je bent tot we uiteindelijk af moesten slaan naar ons dorp.

Het smalle weggetje eindigde in drie asfaltwegen en een bospad. De routeomschrijving bleek niet te kloppen. Voor een oude boerderij linksaf, na het zwembad is het het eerste huis. Er was geen boerderij terwijl iets dat voor een zwembad door zou kunnen gaan aan een andere weg lag. Alle wegen liepen dood zodat uiteindelijk het verboden in te rijden bospad werd geprobeerd. Het bleek het derde tevens laatste huis aan dit weggetje.

Het huis voldeed aan de beschrijvingen zoals je die vaak ziet in de brochures. Simpel, eenvoudig. Eigenlijk was het er gewoon vies en begrijp je niet hoe mensen zulke oude troep kunnen bewaren en gebruiken. Het is altijd nog luxer dan een tent en na een goede schoonmaakbeurt best vertoeven. Het overdekte zwembad was luxe en nuttig omdat het een vrij regenachtige vakantie bleek te worden. Het uitzicht over de vallei was fantastisch en de rust en stilte geweldig. We zagen er nooit mensen langslopen en hadden absolute privacy. Vanuit het huis liep je snel in ongerepte bossen. Een goede keuze dit maal.

Wild moet er daar overvloedig zijn. Vooral in de schemering zagen we regelmatig herten en eens kwam ik laat in de avond een vos bij ons zwembad tegen. De waarschuwingsborden voor overstekend wild zijn beslist niet overbodig. Eigenlijk verwacht je in de verte een dier over te zien steken en ziet er het gevaar niet zo van. Zo gaat het dus niet. Een hert zit bijvoorbeeld in het struikgewas langs de weg, schrikt kennelijk van de auto en rent dan ineens vlak voor de auto de weg over. Het overkwam ons en dankzij een heel snelle reactie was het net mis. Maar we zagen regelmatig dode egels, konijnen en vossen die minder geluk hadden.

Door het slechte weer hebben we toch minder gedaan dan in voorgaande jaren, het waren nu vooral veel verkenningen, te zien was er ergens te doen viel om er dan later bij goed weer terug te komen op deze manier zijn we heel wat te weten gekomen en hebben uiteindelijk toch veel gezien:

Liberec. Parkeren lukt heel goed wanneer je richting centrum gaat, dan de borden Tesco volgen. Aldaar vindt je de Norma supermarkt waarnaast een parkeergarage staat. Hij is wat smal, zeker voor een grote wagen, maar het gaat wel. Er is meestal plaats en de tarieven zijn laag. We merkten nu dat het centrum wel degelijk de moeite waard is om te winkelen maar werden door een hevige regenbui op andere gedachten gebracht. Volgend jaar dan maar.

Ook goed winkelen kun je in Mala Bolesav. Een heel grote stad met de Skoda fabriek. Je kunt hier ook het museum bezoeken. Winkels liggen over de hele stad verspreid, er is geen echte concentratie rond het centrum Wel is er aan de rand een grote Interspar supermarkt, een Bouwmax bouwmarkt en iets verderop Olympia, een overdekt winkelcentrum met een Hypernova Hypermarkt. Je vermaakt je hier best gedurende een regendag.

Turnov is om te winkelen niet veel. Het centrum heeft enkele indrukwekkende gebouwen maar verder stelt de stad niet veel voor.

Wel zijn er verschillende uitstekende eetgelegenheden, van de Italiaan aan het centrum tot een Chinees, Vietnamees, Mexicaan en verschillende gewone Tsjechische restaurants.

Een aanrader. Ook wanneer je wilt internetten. Handig is de plaatselijke VVV die aan het centrum zit. Vooral voor informatie over het Boheems Paradijs erg gemakkelijk.

Erger is het te zien wat men doet wanneer er een weg moet komen over een plaats waar een kerkhof ligt. Je ziet dit wanneer je van de snelweg af de stad binnenrijdt onder een viaduct: ze gaan er gewoon dwars doorheen. De grafstenen staan nog onder het viaduct.

Het Boheems Paradijs is een relatief kleine streek ten oosten van Turnow en bekend van de vele rotsformaties. Op een klein oppervlak staan er gewoon erg veel en dat maakt het gebied uniek. Enkele jaren geleden bezochten we de Prachovsky Skala alwaar een rotsstad staat.

Erg veel van deze rotsen op een heel kleine oppervlakte met veel wandelroutes erdoorheen. Alle andere in de streek zijn toch minder de moeite waard. Zo zijn er de Drabske Svetnicky naast de snelweg iets ten oosten van M. Hradiste.

Er staat een hele riedel van de rotsen, maar slechts enkele zijn te beklimmen. Wel leuk voor de kinderen, niet voor mensen slecht ter been. Geen dagvullend programma.

Beter zou zijn de Hruba Skala. Wij bezochten deze door met de auto te rijden naar het slot Hruba Skala en vandaar de rode route te volgen. Probeerden we eerder al maar kwamen toen niet goed uit. E moet enkele honderden meters de weg volgen voordat de route het bos in gaat. Je krijgt dan enkele doorzichten op de rotsformaties.

Erg mooi, maar toch niet zo spectaculair als Prachov. Uiteindelijk kom je bij slot Valdstein dat te bezichtigen is. Aardig, maar toch niet om juist daarvoor naar dat slot te rijden of lopen. Je kunt dan terug via een gele route maar die zou volgens de VVV minder de moeite waard zijn dan de rode route gewoon teruglopen. Het pad is goed beloopbaar, ook voor mensen slecht ter been.

Bij het dorpje Mala Skala is veel te doen. Ook hier rotsformaties, de Sucha Skala. Is wat gezoek, maar je komt er door aan de andere kant van de rivier door het dorp te rijden. Je ziet daar auto’s geparkeerd langs de weg. Dit mag, maar we werden er door de politie op gewezen dat hier veel auto inbraken zijn en kregen het advies iets verderop rechtsaf te slaan.

Daar was een beveiligde parkeerplaats. Van beveiliging geen spoor maar gezien het aantal auto’s zal een inbreker zich daar minder snel thuis voelen. De rotsen liggen hier aan een kant in het bos, zijn erg steil en een eldorado voor bergbeklimmers. Die zie je dan ook overal. Voor gewonere mensen staan er trappen tegen de rotsen waardoor je er toch op kunt klimmen om bovenop gewoon in een bos te komen met geen spoor van rotsformaties.

Terug naar beneden via zo’n trap is een onderneming die zelfs onze kinderen niet enthousiast maakte. Goede wandelschoenen zijn noodzakelijk, het is absoluut ongeschikt voor mensen slecht ter been. Eigenlijk is het er vooral ongerept bos, de rotsen zijn er maar het zicht wordt door de bomen ontnomen.

Ook aan de andere kant van de rivier staan rotsen met iets verderop een ruïne die bezocht kan worden en een kerk helemaal bovenop de rotsen waar je op de een of andere manier heen moet kunnen lopen. Bij ons kwam dit er door het slechtere weer niet van. Komt voor volgend jaar weer op het programma.  Verder worden er nog allerlei dingen georganiseerd als fietstochten (mountainbike) en boogschieten.

Tweemaal per dag is er een kanotocht van iets van 9 kilometer. Terug met de trein, is allemaal goed georganiseerd. De sterke stroming na hevige regenval en lagere temperaturen hielden ons dit maal tegen. Aan het einde van de dag is het goed vertoeven in de pizzeria aan de rivier. Er is tevens een camping.

Doksy. Een plaats aan een groot meer dat is uitgegroeid tot een badplaats en ook wel het Ibiza van het oosten wordt genoemd. Er zijn een drietal stranden met faciliteiten, voor de toegang moet betaald worden. Eromheen liggen talloze campings en discotheken. Het gevolg laat zich raden: je ziet overal jongeren met rugzakken en tentjes. Niets mis mee overigens. Op het meer vaart een boot welke je, uiteraard tegen betaling, brengt naar de verder gelegen stranden.

Zeilboten, surfplanken, van alles is er te huur. Prijzen lijken betaalbaar. Ook is er nog een trail dat je over touwen en hangbruggen door de boomtoppen aflegt. Dit voor de grootste waaghalzen. Uiteraard tegen betaling en je moet vooraf wel iets ondertekenen waarmee je de exploitant vrijwaart van alle aansprakelijkheid voor het letsel dan je op kunt lopen.

Vanuit Doksy naar het westen ligt Berkovsky alwaar je een paard kunt huren voor een ritje van een uur door de bossen. Paardrijden is hier leuk en heel betaalbaar. Onze dochters, te onervaren om alleen te gaan, kregen een begeleidster mee. We gaven de meisjes na afloop ieder 100 kronen, ze waren de wereld te rijk.

In Mimon valt nog een bunkerformatie te zien, bedoelt om destijds de Duitsers tegen te houden. Ze kwamen er nooit, alles is ongerept. Betreden op eigen risico. Tevens is er nog een verlaten Russisch vliegveld waar men op de startbanen nu van alles doet. De oude hangars zijn te bezichtigen.

In Harrachov werd de glasblazerij nogmaals bezocht. Ditmaal om foto’s te maken en het blazen te filmen. Dat mag tegen betaling. Het is echt geweldig om dit oude ambacht nog te zien. Niet voor toerisme, het gaat daar nog altijd zo, het hele jaar door.

Net als de slijperij welke al sinds 1700 en nog wat werkt, aangedreven op waterkracht van de rivier op slijpstenen waar de as als het ware loopt in lagers van klei. Niet te geloven, maar het slijt niet en loopt vreselijk soepel. Veel kristalslijpers werken er niet meer. De plaatselijke rodelbaan bleek ook een succes. De moeite waard en betaalbaar.

De weg naar Harrachov bleek nog altijd een ramp. Putdeksels liggen of hoog boven het wegdek, of diep hierin verzonden. Ook de rest van de weg zit er nog vol gaten en je moet heel alert zijn om autoschade te voorkomen. Er wordt aan gewerkt, maar snel gaat het niet.

Van daaruit kun je gemakkelijk naar Polen. We wisten nog dat er een waterval moest zijn vlak over de grens voor het plaatsje Szklarska Poreba. Betalen om te parkeren, kan ook in euro’s of kronen, dan 1 ½ kilometer lopen naar de waterval. Gaat eerst goed, het laatste deel is heel stijl en bijzonder slecht begaanbaar. Bij de waterval staan enkele restaurants. Het is mogelijk om af te dalen en vlak bij de waterval uit te komen. Dit echter tegen betaling. Ze accepteren daar alleen Zloty’s en die hadden we nog even niet op zak.

S. Poreba blijkt een wintersport plaatsje te zijn, volop winkeltjes en restaurantjes. Heel gezellig, maar stromende regen dwong ons toch weer terug naar Tsjechië. In het plaatsje zijn we overigens nog wel linksaf gegaan naar een andere plaats. Dit bleek een kuuroord te zijn voor beter gesitueerden. In het centrum, dat overigens niet al te veel voor stelde, zag je dan ook niets anders dan bejaarden bij de kapper, bejaarden op het terras aan de koffie met gebak, bejaarden in de ijssalon, etc.

Voor liefhebbers van watervallen: er is er nog een. Door S. Poreba richting Jelenia Gora passeer je ineens een aantal souvenirkraampjes. Daar aan de overkant parkeren (gratis!), dan tussen de kraampjes door de brug over, linksaf om dan weer tegen betaling verder te mogen. De Polen willen duidelijk overal geld voor en vragen ook meer dan de Tsjechen.

Volgens de kaart zou er nog een waterval liggen boven Liberec bij Hejnice. Het plaatse zelf stelt niet veel voor, wel is er een ontzettend mooi klooster met kerk. Omdat er net een dienst aan de gang was hebben we hier geen foto’s kunnen maken. De hele streek is ontzettend groen en ongerept en vol met wandelroutes. We kwamen er echter geen waterval tegen op de informatieborden. Een aanrader.

Ook het Boheems Zwitserland bleek binnen bereik. Weer verbaasden we ons over deze uitgestrekte, groene en ongerepte streek. Het zal zeker niet verkeerd zijn hier een vakantie door te brengen We bezochten er de dierentuin in Usted nad Laben. Een grote plaats aan de Elbe, best de moeite waard een nader te bekijken.

De dierentuin is de moeite waard. Iedere dierentuin daar heeft zijn eigen specialiteit: Plzen Komoro varanen (vallen zwaar tegen), Liberec witte tijgers, Dvur Kralove neushoorns, hier waren het apen. Heel mooie dieren. In Decin weer uitstekend gegeten in het centrum en kort rondgelopen. Ook deze stad is de moeite waard eens beter te bekijken.

Terug moesten we door het meest verschrikkelijke noodweer met onweer dat ik ooit heb meegemaakt. Enorme regenval met iedere 5-10 seconden een bliksemflits. En dat zo 45 minuten lang. Dit bleek het type bui te zijn dat grote delen van Zuid Duitsland en de alpen onder water heeft gezet.

Voor ons is Tsjechië nog altijd een land waar veel te zien en te doen is. Het is nog altijd betaalbaar. Je hebt er geen goed weer garantie maar toch heeft de vaak aanwezige regendreiging geen echte domper op de vakantievreugd gezet. Et had anders kunnen zijn, maar daar vertrouwen we de volgende keer maar weer op.