Tsjechie.nl - Opnieuw in Praag

Donderdag komen wij al voor tienen aan in een prima hotel, pal tegenover metrostation Křižíkova. Een uitstekende verbinding met het openbaar vervoer dus. Het is voor ons alweer de zesde keer dat wij Praha bezoeken.

We beginnen op het Náměstí Republiky om een aantal collegae meteen te laten genieten van de schoonheid van het Obecní Dům, een werkelijk prachtig gebouw. Van hieruit lopen wij de stad door om eerst weer even het vertrouwde Praag met haar highlights te zien. Onderweg drinken we een biertje in het Hardrock café, een prachtig ingericht paradijs met heel veel herinneringen aan de toppers uit de muziekgeschiedenis.

Onze route beslaat het Oude Stadsplein, Staromětské náměstí, de Karelsbrug, Karlův most, de Praagse burcht, Pražký Hrad, en noem maar op. Nu is het alweer geweldig om in deze stad te mogen zijn. Op goed geluk stappen we een klein ondergronds restaurantje binnen dat bijzonder gezellig aandoet. In Praag zie je dat vaak, dat men ondergronds een behoorlijke ruimte heeft uitgehouwen. Ook smal ogende ingangen herbergen daarachter soms een verrassend groot winkelcentrum.

Wij willen al een aantal jaar naar een concert in het Obecní Dům, en kochten om die reden vooraf al concertkaartjes. Eugen Indjic speelt op zijn klavier stukken van Beethoven. Hij wordt begeleid door een groot orkest van ongeveer zeventig muzikanten. Het klinkt allemaal heel erg mooi. Maar ja, je moet wel van Beethoven houden. De art nouveau concertzaal is ongelofelijk mooi en nodigt je uit om er lang van te genieten. Na een uurtje is de klavierspeler klaar en wordt hij met een enorm applaus vereerd. In de pauze signeert hij cd’s. Bij het raadplegen van het internet blijkt dat Indjic zijn sporen behoorlijk heeft verdiend.

Na het concert gaan we richting het hotel. We waren om twee uur ’s nachts opgestaan, best wel vroeg, en na een dagje stad is de slaap meer dan welkom. We komen ook langs de mooi verlichte Kruittoren.

Dag twee begint met een stadswandeling onder leiding van een gids. De man weet heel veel op een plezierige manier over de stad te vertellen. Desondanks haken wij halverwege af, omdat de bekende plaatsen ons onderhand inderdaad wel bekend zijn. Het ligt beslist niet aan de gids. Voor ons is het een herhalingsoefening. met uitzondering van de wisselingen van de wacht, die zien wij voor het eerst.

We struinen een paar uur rond in Malá Strana. Het is een prachtige stadswijk met veel gezellige straatjes. We werpen een blik op de John Lennonmuur die er heel anders uitziet dan vorig jaar. Iedereen mag de muur met graffiti te bekladden, waardoor het ‘portret’ voortdurend verandert. Een dynamische muur dus.

In café Palliardi, Malostranské náměstí 6, blijkt men Bombardino te schenken. Dat lokt ons naar binnen en we laten het drankje ons welgevallen. Daarna smaken andere soorten niet minder. Achter de bar staat de leuke Martina, die ooit in Amsterdam schilderkunst en fotografie studeerde. Haar gebrekkige Nederlands en ons gebrekkige Tsjechisch zorgen voor een gezellig contact. En als het echt moeilijk wordt, kan het ook met Engels.

Na wat bellen gaan we met zijn tienen naar U Fleku, Křemencova 11. Dit prachtig ingerichte café staat bekend om zijn zelfgebrouwde donkere bier. Obers lopen rond met bladen gevuld met bier van het huis. Daarnaast staan op de bladen kleine glaasjes Medovino, een sterke honingdrank. Op de tafel is genoeg ruimte! Het eten smaakt er prima en dat geeft ons weer kracht om naar het centrum te gaan.

Die avond genieten wij van de schitterende, door kunstlicht beschenen stad. Dat is toch een hoogtepunt op onze aarde hoor! De fraaie gebouwen staan er prachtig bij en vormen een lang lint van opperste schoonheid. Een mooie afsluiting van de tweede dag.

De derde dag beginnen wij in Vyšehrad. Deze wijk is eigenlijk een vestigingstad met hoge muren. Je kunt er heerlijk wandelen langs een park met prachtige uitzicht op de Moldau en de oude stad. Een absoluut hoogtepunt is de St. Petrus- en Pauluskerk (Kostel sv. Petra a Pavla). De twee torens prijken hoog boven de bebouwing uit. Daarbinnen  is het één grote voorstelling van schilder- en beeldhouwkunst. Werkelijk buitengewoon mooi. Wanneer je in Praag bent moet je ook naar Vyšehrad en deze kerk. Bij de kerk is een indrukwekkende begraafplaats met prachtige zerken en familiegraven. Er liggen veel bekende componisten, schilders, dichters en schrijvers begraven. Ook Božena Němcová ligt daar begraven, de schrijfster van het boek Babička dat wij onlangs hebben aangeschaft.

We lopen terug langs de Moldau en doorkruisen een leuke markt waar we een glaasje warme Medovino drinken. We lopen langs het dansende huis en het Nationaal Theater. Dan pakken we de tram naar het Oude Stadsplein en gaan via Pařižka Ulice naar de Joodse wijk Josefov. Het is zaterdag en erg rustig. Wij kijken even naar de bekende begraafplaats, waar we al eens zijn geweest. De begraafplaats van Vyšehrad heeft op ons een grotere indruk gemaakt.

We komen gedurende deze dagen meerdere keren op Václavské náměstí, een brede winkelstraat tussen het Nationaal museum en Můstek. Vooral voor de dames blijkt deze brede winkelstraat een trekpleister. En daar zien we ook dit keer de gedenksteen van Jan Palach en Jan Zajíc, helden van Tsjechië.

Rond de klok van vieren zijn we met een aantal metgezellen in de John Lennonpub om de dag na te bespreken. Iedereen komt met zijn eigen ervaringen, waaruit blijkt dat Praag een unieke stad is. Na het eten sluiten wij af bij de eerder genoemde Martina.

Op de laatste dag gaan wij naar Petřin, waar je heerlijk kunt wandelen en genieten van een panorama van de stad. Op Strahov bezoeken we de barokbibliotheek. De zalen bekijk je achter een hekje, wat ook wel te begrijpen is. De prachtig ingerichte en beschilderde zalen moeten zo goed mogelijk worden bewaard. Erg mooi.

We lopen door naar Loreta, wat ons aangenaam verrast. De kerk is ongelofelijk mooi met schilderingen en beeldende kunsten. In de zwaar beveiligde schatkamer staan een aantal prachtige monstransen opgesteld. De Loreta moet je gewoon bezoeken.

Omdat we nog wat tijd over hebben, gaan wij toch weer richting de Praagse burcht. De burcht staat op een heuvel en waakt over de stad. Vanaf elke plek in Praag is de burcht een juweel om te zien. We nemen snel een kijkje in de Sint Vituskathedraal. De kathedraal heeft de naam, maar lijkt toch wat klein vergeleken met de andere kerken die we dit keer hebben bezocht.

Via de oude burchttrappen, vanwaar je wéér een prachtig zicht hebt op de stad, gaan we richting de prachtige straatjes van Malá Strana, onder de oude brug. Daar eindigt onze stedentrip. Eten en weer terug naar huis. We zijn nu in totaal al zestien dagen in de Tsjechische hoofdstad geweest. Het blijft prachtig en we hebben ons daar nog geen één seconde verveeld. We komen er vast weer een keer. Wij danken Marja voor haar inzet.

Door Gerard Bot