Tsjechie.nl - 5 jaar Tsjechië

Wij zijn 2 oudere personen beide invalide en kunnen moeilijk stappen. Wij verplaatsten ons dan ook uitsluitend per auto. Wij zijn niet gekomen om steden te bekijken maar wel voor de natuur. De paradijselijke natuur bestaat uit bossen, landschappen maar ook de stenen van het Prachovske park nabij Jicin, waar wij ondanks onze handicap gewandeld hebben.

De andere monumenten bekeken wij uit de auto zoals het interessante kasteel van Kos.

Onze tweede reis, maar nu voor 10 dagen, ging naar Most. Een 3-sterren hotel van buiten maar binnen op de etages denkelijk 1 ster. Het eten en drinken op het gelijkvloers was weer fantastisch.

Most ligt aan het Ertsgebergte met veel oude gemeenschappen, waar je juist de Tsjechische cultuur kan proeven en ook weer de vreemde steenstructuren kunt zien waar Tsjechië zo rijk aan is. We zijn naar Herensko geweest een prachtig gebied.

Daar wilden we gaan kijken naar een stenen natuurlijke brug, maar helaas voor invalide onbereikbaar, 6 km te voet terwijl er een hotel naast staat.

We zijn ook naar Soos bij Cheb geweest via Kalovary en Loket (James Bond film). Het park van Soos is een echte belevenis. Je wandelt over plankiers en eigenlijk in een vulkaankrater, overal zie je zouten en soda’s aan de oppervlakte en gaten waar het in blubbert.

We reden ook naar Mariansky een stad met net als Kovary met vele bronnen goed en vies (ijzer) smakend. Verder zijn we van Most uit nog naar Panske Skaly en RIP gereden. De oorlogsmonumenten hebben we links laten liggen.

In 2010 zijn we de omgeving van het Lipno meer gaan verkennen. Waar het gebied een totaal andere indruk geeft dan het Noorden. Het natuurgebied ligt in drie landen Tsjechië, Duitsland en Oostenrijk. Een gebied waarin de Moldau ontspringt of geboren wordt uit de kleine zijrivieren uit de bergen. Het is haast niet te bereiken met een gewone auto, maar die van ons moet wel, wij kunnen niet te voet.

In 2011 keerden we toch maar weer naar het noorden, naar de Krkonosse gebergte. Maar door een ongeval moesten we helaas opbreken in Harachov. De hotelbeheerder was behulpzaam, in zijn gebroken Duits.

Dus terug in 2012 naar Harachov waar we nu bijna 3 weken verbleven, het is voornamelijk bedoeld als ski hotel maar bussen met bejaarden zijn er ook welkom.

Harachov ligt niet ver van de Poolse grens helaas zijn daar weer wegen waar je als niet overheidsambtenaar in mag en waar wel weer een toeristisch iets is. Dit geldt ook voor de Labe bron (Elbe) je moet weer ver weg parkeren, je rijdt moeilijke smalle wegen om daar te komen en je moet weer terug of gaan berg op lopen berg. Dat was ook weer veel aan voor ons.

Dan maar naar Adrspach een park van erosie. Op zichzelf heel mooi maar veel te druk, in tegenstelling tot zo’n zelfde park Prachovske en Tysa. Daar ligt ook zo’n park bij Ceska Kamenice. De basaltblokken liggen horizontal en Kamenicky Senov aan de Panske Skaly staan vertikaal. Ook bij Jiltrava is een natuurmonument te zien. De enige Witte Krijt steen in Tsjechië, ook hier licht de parking ca 1000 m. van de steen.

Het valt op dat er bij warenhuizen vele gehandicaptenparkeerplaatsen zijn in tegenstelling tot bij de plaatsen die bezichtigd kunnen worden.

Volgend jaar 2013 trekken we weer naar Tsjechië nu naar het noordoosten van Opava en Ostrava we bezoeken niet de steden maar wel de natuur.

Robert Duyndam Kieldrecht, Belgie