Tsjechie.nl - Hoe lang nog?

Wat zien al die mensen toch in al dat steen. En is dat internationaal?

Voor mij is de gedachtensprong naar Tsjechië dan snel gemaakt. Ik heb ze niet gezien in Tsjechië. Die tuinen vol met steen en beton. Ook de buitenkeuken heb ik nog niet kunnen ontdekken. U wel?

Daar zie ik de tuinen, zoals ze volgens mij bedoeld zijn. Vol met planten die je kunt eten, groenten, kruiden en natuurlijk fruit. Niet alleen de appel en peer, maar zeker ook de kers en pruim. En natuurlijk bloemen. En dat alles ook om uit te delen.

En dan die andere tuintrend in Nederland. De buitenkeuken? Ook zoiets aparts. Je richt je (binnen)keuken helemaal in en bij mooi weer of als je gasten krijgt, gebruik je hem niet.

Ook dat ben ik in Tsjechië nog niet tegengekomen. Buiten kokkerellen wel! De vele kampvuurtjes op de camping, maar ook de kampvuurplekken her en der in de natuur. Aan de rand van de rivier, op het plekje naast het meertje en bij picknick plaatsen, je ziet ze overal. Bij mensen thuis is er wel de luxere variatie, de barbecue. Vaak gestookt op houtskool of beginnend met een echt vuurtje. De worstjes op lange stokken gespiesd kun je tot een Tsjechische specialiteit rekenen. En inmiddels heeft iemand me geïnstrueerd hoe ik dat moet doen en dat als je de uiteinden insnijdt de smaak nog toeneemt.

Wij als dwaze Nederlanders in Tsjechië hebben ook een kampvuurplaats in onze tuin aangelegd. En ik vraag me wel eens af wat onze dorpsgenoten denken als ze voorbij komen. Maar wat is er mooier dan zittend aan het kampvuur genieten van de stilte met af en toe het geknetter van het hout. Misschien gitaarmuziek erbij? Er moet ook nog wat te wensen blijven.

Toch maak ik me wel eens zorgen. In ons dorp, om het maar even zo te noemen, groeit er bij een aantal bewoners de behoefte aan netheid in het landschap. Na hun vakantie komen ze terug met ideeën. Oostenrijk wordt dan als een rolmodel gezien. Alles strak gemaaid, geen hoog onkruid, geen verwilderde fruitbomen, dat is het doel. En mij bekruipt een onbehaaglijk gevoel.

Ik ga dan in de aanval. Pas op dat je niet weggooit waar je later spijt van krijgt. Wees zuinig op je bos, je natuur en vooral die hoogstamfruitbomen. En geloof niet in alles wat strak en recht is. Dan word ik verbaasd aangekeken. Wat is er nou mooi aan zo`n rommeltje?

Het fruit wordt in oude boomgaarden en langs de wegen steeds minder vaak geplukt. Geoogst langs de wegen wordt er slechts zelden. Laatst ontmoette ik wel twee dames die met een mand pruimen terugkwamen van hun fietstocht. Om een lekker drankje van te maken. De voorpret straalde van hun gezicht. Ik ken nog een groep liefhebbers van het fruit. Maar dan puur natuur. De reeën. Als we terugrijden naar ons huis zijn ze vaak te vinden aan de kant van de weg onder de bomen. Genietend van het rijpe fruit.

Kan ik de ‘vernetting’ van de boomgaarden en tuinen voorkomen? Ik betwijfel het. Pas als iets verdwenen is, besef je vaak hoe waardevol het was.

Hoogstamfruit behoort in Nederland inmiddels tot de rariteiten. In Tsjechië staan al die oude rassen gewoon langs de wegen. Van de bloesempracht langs de wegen zou u zelf moeten kunnen genieten. Ook in de oude boomgaarden en de goed onderhouden tuinen kun je in het voorjaar genieten van de bloesempracht. In Nederland zijn natuurlijk ook bloeiende boomgaarden. Maar laagstambomen in bloei maken op mij minder indruk dan die prachtige oude hoogstamfruitbomen.