‘Wat is er nou zo leuk aan Tsjechië?’ Die vraag hoor ik regelmatig. En een beetje beschaamd heb ik dan meestal niet een panklaar antwoord in mijn hoofd. Want wat vind ik nou zo leuk?
Door mijn aarzeling begint mijn gesprekspartner vaak al zaken op te noemen. Goedkoop land ,lekker bier voor een leuke prijs…
Ik durf dan haast niet te zeggen, dat ik geen bier drink. Uitgezonderd die ene maal per jaar op het heksenfeest een glas.
En dan ga ik het toch maar proberen: ik vind Tsjechië zo geweldig, omdat dit land voor mij een andere wereld opent. En hoewel de taal en de geschiedenis van Tsjechië niet alles gelijk toegankelijk maakt voor een buitenlander zoals ik, biedt het mensen met geduld heel veel mogelijkheden.
 Mogen wandelen in bossen en weiden, zonder ‘verboden toegang’ bordjes tegen te komen. Genieten van het buitenleven op een manier die in Nederland niet meer mogelijk is. Met misschien wel een kampvuurtje.
De natuur van dichtbij beleven: reeën spotten die door de tuin wandelen, de specht die ons wakker timmert. En de honden die bij bijna ieder huis in het dorp nog waken. Aan het blaffen hoor je waar de wandelaar of fietser zich bevindt. Ze blaffen mee van hek tot hek en als een estafette wordt de taak overgenomen door de volgende.
De geluiden van het bewerken en aanleggen van de houtvoorraad voor de komende winter zijn voor mij ook iets wat bij Tsjechië hoort. En dat geeft natuurlijk ook aan dat ik mijn tijd niet grotendeels in de grote steden doorbreng. Zo probeer ik ook voor mezelf duidelijk te krijgen wat voor u aantrekkelijk kan zijn.
Het is een all-in pakket. En daarover is door mij een sausje van eigen gedachten geschonken. Die het allemaal nog een beetje mooier maken. Dat sausje zal bij iedereen een ander smaakje toevoegen. Want er zijn zo veel manieren om van Tsjechië te genieten.
Bij mijn sausje hoort inmiddels het contact met de mensen. Ik ben een mensenmens. En wanneer ik het gevoel krijg ergens niet welkom te zijn irriteert dat. In Tsjechië heb ik naast de gastvrijheid die ik ervaar ook vooral bewondering voor de senioren die ik heb leren kennen. Hun gehardheid in het leven. Inmiddels 80+, maar het werken in de moestuin, het beheren van de kolen en houtvoorraad en het ruimen van de sneeuw. Voor hen is het geen probleem. Het moet gewoon gebeuren.
Misschien heeft hun karakter ook met het klimaat te maken. Die veerkracht. Het klimaat met de seizoenen op elk gebied. Het ene moment is er een overstroming en een paar dagen later vraag je je af, of dat mini stroompje een echte rivier is.
De seizoenen die wat sneller en heviger voorbij snellen. Een korte lente. Een lange zomer, maar wel met flink wat water. En als het regent dan niet zo zachtjes en aarzelend zoals de Nederlanders het kennen. Nee een echte bui. En daarna gewoon weer de zon schijnen. En heet.
En net zoals de natuur zich voegt naar het weer, voegt de mens zich ook. Is het nat geweest en stijgt daarna de temperatuur, dan staan er auto`s in het bos geparkeerd, dan wandelen er mensen met mandjes of linnen tassen langs en start de nationale Tsjechische sport. Het zoeken van paddenstoelen. En daarna het gebruiken van deze gratis rijkdom in de keuken.
Zou het misschien die verbondenheid tussen mens en natuur in Tsjechië zijn die mij zo aanspreekt.
| 
Vakantiehuizen
Onroerend Goed
Vliegtickets
Wintersport
Hotels
Campings
Kuuroorden
Autohuur
Brochures
Stedentrips
Mogen wandelen in bossen en weiden, zonder ‘verboden toegang’ bordjes tegen te komen. Genieten van het buitenleven op een manier die in Nederland niet meer mogelijk is. Met misschien wel een kampvuurtje.
Reageer
Stuur door
Print pagina
