Tsjechie.nl - Fietstocht door de Bohemen

Al jaren gaan wij met ons gezin op fietsvakantie. We hebben zo al verschillende landen bezocht. Toen de kinderen niet meer meegingen hebben mijn man en ik een tandem gekocht met daarachter een BOB-aanhanger. Daar zijn we o.a. mee naar Frankrijk en Zwitserland geweest. Dit jaar hebben we een fietstocht door Bohemen gemaakt van bijna 1000 km. We zijn met de tandem op de auto van Zwolle naar Marianske Lazne gereden. Daar hebben we de auto op camping 'Spessart' achtergelaten en zijn van daaruit een 'rondje' gaan fietsen.

Hier volgt het verslag.

Dinsdag 24 juni 2003
Marianske Lazne – Stribo 64 km

We brandden om 8 uur de tent al uit. Dus nadat we broodjes gekocht hadden, die het midden hielden tussen en croissantje en een puntje en nadat we de auto in de 'Hof' van de campingbaas achter slot en grendel hadden achtergelaten, fietsten we al voor tienen richting zuiden. We fietsten langs allerlei leuke weggetjes door een prachtig landschap. Wel af en toe erg klimmen en af en toe zelfs lopen.

Bij een leuk meertje, waar een kampvuurplaats was met bankjes, dronken we koffie. Tegen etenstijd konden we nergens een winkel vinden en de restaurants, die we tegen kwamen, waren ook dicht. En natuurlijk hadden we ook geen reservekoeken ofzo bij ons. Uiteindelijk om een uur of twee dachten we een restaurant gevonden te hebben. Het zag er gezellig uit met kanten gordijntjes voor de ramen en een picknicktafel buiten. Wij naar binnen. Bleek het een winkel te zijn. Dat schijnt hier gewoon te zijn: vitrage voor de winkelruit.

We kochten brood (chleb), drinkyoghurt, bananen en reservekoeken. Even later zaten we (alweer aan een meertje; dit keer met springende vissen) te picknicken. We hadden nog niet zoveel verstand van het Tsjechische brood, dus sneden we er veel te dikke plakken van; bijna niet weg te krijgen.

Daarna moesten we nog een hoge heuvel over en hobbelden tegen vijven Stribo binnen over een kasseienweg. Camping  'Plovarna' moest onder bij de rivier  de Mze liggen, maar we zagen geen camping. Na gevraagd te hebben, reden we ernaartoe. We stonden er voor en dachten dat de camping opgeheven was; een verlaten restaurace etc. Net toen we weg wilden gaan, zag ik opeens een veld met grappige huisjes: de camping.

Er stond een pipowagen met een alleen Tsjechisch sprekende campingbaas, die ons graag in zo'n huisje wilde laten overnachten, maar wij wilden toch liever onze tent opzetten.

Dus nu zitten we hier met naast ons een hele rij genummerde huisjes. Het toiletgebouw is ook wat versleten, maar er is in ieder geval een wc (zonder slot; typisch Tsjechisch trouwens) en water om te wassen en een douche met een gordijntje ervoor. (ook typisch Tsjechisch).

Woensdag 25 juni 2003
Stribo – Kdyne 64 km

We hadden nog chleb van gisteren over, dus konden we vlot ontbijten (water en brood) en voor tienen waren we alweer op weg. Om Stribo, dat aan een rivier ligt, uit te komen, moesten we eerst behoorlijk klimmen, maar toen we eenmaal het dal uit waren, ging het verder alleen maar glooiend; het fietste heerlijk en het landschap was erg mooi en het weer ook.

Ergens in een heel stil bos dronken we koffie en we picknickten net buiten Horskovsky tyn in een speeltuintje. Deze plaats zou eigenlijk het einddoel voor vandaag zijn, maar omdat het nog vroeg was en we nog erg goede benen hadden, besloten we verder te fietsen. Via een weg met een paar flinke klimmetjes bereikten we Domalize, dat een leuk plaatsje is met een mooi dorpsplein.

Daarna volgden we fietsroute 2014, zodat ik niet zo op de kaart hoefde te letten, omdat Rien nu de taak had de bordjes te volgen. Via mooie (om)weggetjes kwamen we in Kdyne, waar we de camping opzochten.(Camping 'Hájovna') Een leuk veld met weer veel Nederlanders  en met een mooi uitzicht op een heuvel.

Donderdag 26 juni 2003
Kdyne - Besiny 43 km

De fietsroute voerde ons van de hoofdweg af een heuvel op. Dat viel niet echt mee, maar het was heel mooi boven. We kwamen weer door allerlei leuke kleine dorpjes en vonden ook ergens een winkel (potraviny) om brood te kopen. Dit keer gewone witte broodjes (rolicky). De drinkyoghurt is hier ook best lekker. We dronken trouwens koffie op een kruispunt van fiets- en wandelroutes, waar een picknicktafel stond en picknickten in Sazou.

Daar besloten we om niet naar Susice te gaan, maar in Bessiny te stoppen. En daar boften we bij, want er was een prachtige nieuwe camping (februari 2003 heropend: 'Eurocamp Besiny') met een mooi veld en een zeer luxe toiletgebouw. (Weliswaar wel weer met gordijntjes voor de douche.)

We waren al om vier uur hier en hadden dus lekker de tijd om voor de tent te luieren met een groot glas pivo (bier). Rien heeft wel een uur lang steentjes uit de banden van de tandem zitten peuteren. Het profiel zat vol teer, waarin steentjes vastzaten. Vanavond zaten we weer lekker voor de tent naar de vuurvliegjes te kijken; die heb je hier veel als het donker is. Ook brandden er overal kampvuren, heel gezellig.

Vrijdag 27 juni 2003
Besiny – Antigyl 47 km

We ontbeten weer met lekkere verse broodjes en zaten om tien uur op de tandem voor de volgende etappe. We reden vandaag geleidelijk aan steeds hoger, klimmend van 1 tot 10%. Eén keer moesten we weer een stukje lopen (boven 5% lukt bijna niet met bagage). Na de koffie reden we de 'Sumava' binnen, een heel mooi ruig natuurgebied. Weldra kwamen we nu op de Moldau-fietsroute, waarvan we een routeboekje bij ons hebben. Hij loopt hier ongeveer gelijk met route 33.

Het fietste nu lekker vlot weg. Niet al te hoge stijgingen meer. In Srni aten we een ijsje en wilden we kijken of we de camping 5 km verderop in Antigyl zouden nemen of nog 25 km door zouden fietsen. Maar we werden van ons werk gehouden door een echtpaar uit Dresden, dat hier met een buslading vol bejaarden was neergestreken en maar tegen ons aan zat te kletsen over hoe mooi het hier wel niet was.

We besloten naar Antigyl te gaan. Dat was maar goed ook, want we reden nu een kilometer of vijf met 2% bergop, maar de camping lag gelukkig aan de route. Een leuk veldje met veel kampvuurplaatsen. De camping ligt aan de rivier de Vydra; een leuke rivier met veel dikke stenen erin.

Zaterdag 28 juni 2003
Antigyl – Horni Plana 75 km

We begonnen de dag zonnig, maar er dreigden wel donkere wolken en tijdens de koffiepauze in Kvilda, waar we een plekje onder een afdak vonden, barstte er een bui los. De regenpakken moesten aan, want het bleef een beetje miezeren en ook toen we eindelijk langs de Moldau fietsten, regende het. Het was weer een prachtige tocht, meestal bergafwaarts nu, de Moldau stroomt hier vrij snel.

Omdat het wat te regenachtig was om buiten te picknicken, aten we lekkere goulash met knoedels in een restaurant. Na het eten was het weer droog en konden de regenpakken uitblijven. Even buiten Lenora op een steenachtig weggetje reden we onze achterband lek. We legden er een reserveband om en konden weer verder. Na een heel eind langs een smalle Moldau gereden te hebben, verbreedde deze zich tot een stuwmeer: het Lipnomeer. Dit meer moesten we over met een pont om de camping te bereiken. Ik had vanaf de overkant met de verrekijker al een mooi plekje uitgezocht en daar staan we nu dus ook. Pal aan het water.

Zondag 29 juni 2003
Rustdag in Horni Plana.

Maandag 30 juni 2003
Horni Plana – Cesky Krumlov 85 km

Vanmorgen toen we zaten te ontbijten was het al heet, en dat bleef het de hele dag. We reden over een fietspad langs de drukke weg, dat af en toe van de weg afboog. Het fietsen ging lekker. Soms verlieten we de hoofdweg om een eindje (vaak bergop-bergaf) van het meer af te fietsen. Na Lipno werd het stuwmeer weer gewoon Moldau en bij Vissi Brod picknickten we met uitzicht op het stadje. Daarna ging het nog één keer een heuvel over en daarna alleen nog maar vlak langs de Moldau lekker vals plat naar beneden met naast ons de kano's in de rivier.

We dachten net ten zuiden van Cesky Krumlov op een camping langs de Moldau te gaan staan, maar die stond erg vol koepeltentjes met veel jongelui en we verwachtten er een rumoerige avond/nacht. Er was nog een camping 3 km ten westen van Cesky Krumlov, Camping 'Petraskov Dvur', waar me toen maar naar toe zijn gegaan. We staan nu op een enorm veld waar 6 caravans/tenten staan. Er kunnen er wel 100 staan. Lekkere douches hebben ze hier (Ze kunnen zelfs op slot!)

Ze hebben hier in Tsjechië trouwens af en toe een vreemd systeem bij douches. Buiten de douches hangt een geldautomaat. Als je daar een munt in gooit, gaat er een lampje met nummer branden. Je dient dan de bijbehorende douche te nemen. Ik had in dit geval de enige gehandicaptendouche. Het is dus wel een gok als je echt gehandicapt bent. We blijken hier trouwens maar 20 km van Horni Plana te zitten. Hebben we bijna een (heel groot) rondje gefietst vandaag.

Dinsdag 1 juli 2003
Cesky Krumlov – Hbloka nad Vlatavou 48 km

Vanmorgen was de lucht weer helemaal blauw en we waren al om 7.30 opgestaan vanwege de hitte. Voor negenen zaten we dan ook al op de tandem. We gingen eerst Cesky Krumlov maar eens bekijken. Wat een prachtig stadje! Vanuit het kasteel heb je een schitterend uitzicht over de rode daken. Na een kopje koffie op een zonnig terras gingen we weer verder richting Ceske Budovice. De lucht begon te betrekken en het werd een beetje kouder. Even later begon het zelfs wat te spatten en moesten de regenpakken aan. Na Zlata Koruna moesten via een heel steil weggetje, dat in het boekje stond aangegeven als "mountainbikepad" naar Stekre.

Halverwege, toen het net te steil werd om te blijven fietsen kwam ons een auto tegemoet. Wij moesten helemaal tegen het hekje naast het ravijn gaan staan om ze door te laten. Bleken het Nederlanders te zijn! "Wat doen jullie hier op een fietspad?" vroegen wij. Bleken ze een routebord richting Zlatana Koruna gevolgd te hebben. Een fietsroutebordje dus! Gelukkig voor hen lag het paaltje aan het eind van het pad plat.

In Ceske Budovice, waar het gelukkig weer droog was, liepen we wat rond. (Vooral rond het grote plein midden in de stad). Toen we weer verder gingen begon het steeds harder te regenen. Toch niet erg genoeg om voor een hotel te kiezen, dus maar naar camping 'Krivonoska'. We staan in een bos onder dennenbomen. Het begon nu ook weer harder te regenen. Altijd erg triest op zo'n camping onder de bomen; dan houdt het nooit op. Het weerbericht voor komende dagen belooft ook niet veel goeds. We zijn de afgelopen week teveel verwend.

Woensdag 2 juli 2003
Hbloka nad Vlatavou – Jehnedno 47 km

Toen we gisteravond naar bed gingen regende het nog, maar toen we vanmorgen ons hoofd buiten de tent staken zagen we een helder blauwe lucht met aan de horizon wat wolken, die in de loop van de dag steeds verder onze kant opkropen. We zaten al om 9.30 op de tandem en reden eerst een eind langs een drukke weg om na een kilometer of vier weer via mooie landweggetjes verder te gaan. Midden in een bos kwamen we een overdekte picknicktafel tegen, waar we koffie dronken. Daarna ging het weer verder richting Tyn nad Vlatavou, waar we boodschappen deden in een grote supermarkt. We picknickten aan de oever van de Moldau.

Daarna ging het weer van de rivier af en dan wordt het al gauw een stuk heuvelachtiger, maar wel met mooie uitzichten. We hadden op de campingkaart een camping ontdekt, waar we wilden gaan staan. We moesten helemaal terug naar de Moldau en vroegen onderweg aan een Tsjech, die alleen maar Tsjechisch sprak of er een camping verderop was. Die kwam uit Praag en wist het niet. Verderop kwamen we een paar dames tegen, die ook geen Engels of Duits spraken, maar die op ons woord 'camping?' richting rivier wezen. Daar bleek inderdaad een camping te zijn met allemaal oude caravans en een paar huurhuisjes.

We vonden bij de kiosk een meisje dat Duits verstond en die verwees ons naar de campingbaas, die alleen maar Tsjechisch sprak. Voor een tent had hij alleen maar heel scheve plekjes. We vroegen of we een huisje konden huren en dat kon Voor 220 kronen (€ 6.50!) een gerieflijk hutje met veranda. We kregen een onderlaken voor de bedden en konden verder onze slaapzakken gebruiken. Na het eten nog even langs de rivier gelopen. Die is hier behoorlijk breed.

Donderdag 3 juli 2003
Jehnedno – Orlik 52 km

Vanmorgen werden we wakker in een gewoon bed in ons huisje. Weer eens wat anders. De zon scheen vrolijk door het raam naar binnen. Helaas was die weg toen we vertrokken en we kregen zelfs onderweg een bui, zodat de regenpakken aanmoesten. In de verte onweerde het zelfs, maar die bui trok langs ons heen. We dronken uit voorzorg maar koffie in een bushokje. Tsjechië heeft een zeer uitgebreid netwerk van busdiensten en er staan overal bushokjes met een bank erin; een uitkomst voor fietstrekkers!

Daarna hoefden de regenpakken niet meer aan. We reden weer door een prachtig landschap; veel graanvelden hier, maar ook veel bos. We kwamen ook langs een mooi oud kasteel, Zvikov, dat we met een bezoek vereerden. Het lag mooi op een rotspunt, waar de Otava en de Vlatava samenkomen. We zagen trouwens heel wat fietstrekkers bij het kasteel. Daarna ging het weer via allerlei oude dorpjes op Orlik aan. Hier keken we ook nog even bij het kasteel, maar er werden alleen rondleidingen gegeven en daar hadden we geen zin in.

Dan maar door naar de camping, die goed stond aangegeven. Via een steile weg naar beneden naar het stuwmeer in de Moldau, waar de camping lag. Camping 'Velky Vir' is een typisch Tsjechische camping. Behoorlijk groot met ruime velden en weer veel huisjes. s' avonds werden er weer veel kampvuren aangestoken, heel gezellig, omdat bij onze buren ook nog kampliedjes gezongen werden begeleid door gitaarmuziek.

Vrijdag 4 juli 2003
Orlik – Hrimezdice 49 km

Vanmorgen toen we opstonden was de lucht blauw, maar later kwamen er toch weer wolken; gelukkig bleef het wel droog. Het was vandaag een pittige tocht. Heel veel klimmen. Veel hellingen boven de 5%. Dus veel lopen. We dronken koffie op een bankje aan de Moldau bij een stuwdam en een kapotte brug. Vorig jaar augustus waarschijnlijk weggeslagen. Je ziet hier trouwens soms hoog in de bomen stukken plastic en zo; daaraan kun je goed zien hoe hoog het water geweest is.

We ontdekten dat de camping die we uitgezocht hadden nog een heel eind fietsen was en dat we onderweg nog een paar steile hellingen kregen. We zagen dat er 10 km verderop een hotel moest zijn, dus daar maar heen. Zo kwamen we in Hrimezdice, waar we een terras zagen, waar we een pivo gingen drinken; dit bleek bij een pension te horen, waar we dus maar gelijk bleven. De tandem konden we in het trappenhuis stallen.

Zaterdag 5 juli
Hrimezdice – Praag 69 km

Lekker geslapen in een gewoon bed met een véél te warm dekbed. We zaten weer voor tienen op de tandem en het ging weer heuvel op - heuvel af door het mooie Tsjechische land. De lucht zag er dreigend uit en het regende af en toe, dus de regenpakken moesten aan. We dronken dan ook maar weer koffie in een bushokje.

We besloten hier en daar wat stukjes af te snijden door de alternatieve route te nemen over de (drukke) weg. Die was vandaag niet zo erg druk en zo reden we het laatste stuk naar Praag lekker langs de Moldau zonder heuvels. Vlakbij Praag werd het wat drukker, maar ging de fietsroute ook weer van de Moldau af. We dronken pivo in een kroegje (hier nog goedkoop, iets buiten Praag). We vonden de camping, die aan de oever van de Moldau ligt, met aan de overkant een drukke weg en een spoorbaan.

Camping 'Kotva' is een gezellige camping met een mooi toiletgebouw. Het was nog geen vijf uur, dus konden we mooi Praag nog in om te ten en om de sfeer te proeven. We stapten voor de camping in tram 3 (bij de receptie kun je hier dagkaarten voor het openbaar vervoer kopen) en 20 minuten later stonden we op het Wenceslasplein. Daar liepen we even wat heen en weer en vonden een boekwinkel, waar ze heel veel goede fietskaarten van heel Tsjechië verkopen. We kochten een paar 1:100.000 kaarten voor de rest van de tocht en nog een prachtige cykloatlas 1:100.000, waarop alle fietsroutes staan. Zo kunnen we nog jaren vooruit.

Daarna liepen we naar de oude stad en aten op een terras tegenover het astronomische uurwerk. Wat een prijzen hier zeg! Je geeft hier in één avond uit wat je in de rest van Tsjechië in een hele week kunt besteden. Helaas begon het later op de avond te regenen, dus om een uur of tien, nadat we al een flink stuk van de oude stad en de Karelsbrug gezien hadden, namen we de tram terug naar de camping. Het was inmiddels weer droog en dus konden we nog lekker buiten voor de tent genieten van de voorbijkabbelende Moldau.

Zondag 6 juli 2003
Rustdag in Praag, waarop we de meeste hoogtepunten van de stad bezocht hebben.

Maandag 7 juli 2003
Praag – Veltusy 51 km

We begonnen onze rit vandaag met een fietstocht door Praag. We dronken koffie op het Wenceslasplein en lieten ons door een voorbijganger fotograferen op het plein in de oude stad.

Daarna ging het door een paar parken de stad uit. We volgden fietsroute 2, die vlak langs de Moldau gaat, terwijl de route in het boekje af en toe van die route afwijkt. We snappen nu waarom. We hobbelde een hele tijd over een verschrikkelijk hobbelig pad van basaltkeien langs de Moldau en hadden in Hasinec prompt een lekke band, die gerepareerd moest worden. Dan ook maar van de Moldau af via de gewone weg. We komen in deze streek zowaar velden met zonnebloemen tegen!

Om een uur of half vijf kwamen we bij camping 'Obroda' aan. We staan weer aan de Moldau en ze hebben hier lekkere douches. Dit keer zelfs ook nog zonder gordijntjes, dus helemaal geen privacy; maar er was verder toch niemand in het toiletgebouw. In het restaurant spraken ze alleen maar Tsjechisch, maar ons Tsjechisch is inmiddels zo verbeterd, dat we best iets kunnen bestellen, wat lekker lijkt. Iemand had trouwens elk gerecht vertaald in het Duits en (bijna onleesbaar) op een papiertje gekrabbeld, dat we onder onze neus gedrukt kregen.

Dinsdag 8 juli
Veltrusy – Terezín 66 km

We zaten vanmorgen best weer vroeg op de tandem (9.30). Maar vanmorgen schoot het maar niet op. We volgden weer route 2. Hadden we nou maar gewoon de route uit het boekje gevolgd, dan was er niets aan de hand geweest.

We namen de verkeerde weg toen we onder de snelweg doorgingen en kwamen op een zeer hobbelige zandweg. Daarna geen brug waar die wel zou moeten zijn. (een pont, bleek later). Daarna reden we een band lek in een dorpje, dat niet geasfalteerd was. Daarna moesten we een brug over, die je alleen over kon met een hele hoge trap. Er liepen ook hele dikke buizen over die brug; een beetje James Bond-achtig, er zouden zo snelle wagentjes doorheen kunnen. Het werd dus: fiets afladen, alles over de brug zeulen en weer fiets opladen. Tot slot kwamen we op een stuk weg, dat uit basaltblokken bestond. Daar ben ik maar even gaan lopen en is Rien alleen verder gefietst, dat ging net zo snel. Het is zo onprettig achterop een hobbelige tandem, als je niet ziet wat er komt.

Eindelijk kwamen we weer op de Moldauroute en bereikten in Melnik het eind van de Moldau en het eind van het routeboekje. Daar stroomt de Moldau in de Elbe. Vanaf daar volgden we een stuk van de Elberoute, die aangegeven is met blauw/gele markering. Het ging vanaf daar weer heerlijk over vlak asfalt door het Elbedal. Onderweg zagen we een onbekend gewas, dat langs draden omhoog groeide. Het bleek hop te zijn, dat wordt hier gekweekt voor al het pivo.

We wilden boodschappen doen in Roudnice, een grotere plaats, maar we zagen geen potraviny. Dan maar naar de snackbar en daar heerlijk gegeten. Daarna ging het weer verder richting Terezín. Daar waren we al om half vier, dus hadden we voordat we naar de camping gingen nog alle tijd om het voormalige concentratiekamp Theresienstadt te bekijken. Erg indrukwekkend allemaal. Vorig jaar augustus heeft het water 1.20 m hoog gestaan in Terezín. Alles was wel weer opgedroogd, maar je zag nog veel van de gevolgen. Overal was het stucwerk tot een hoogte van 1.20 m. van de huizen af en hier en daar lag nog veel rommel op straat.

De camping vonden we al gauw, net buiten de vesting. Ook hier weer een prima restaurant.

Woensdag 9 juli 2003
Terezin = Zatec 74 km

We zaten weer bijtijds op de tandem na een rolicky-ontbijtje. Het ging vandaag meestal lekker vlak, vooral vanmorgen raceten we erover. Nu geen routeboekje of fietsroute meer, maar een zelf uitgezochte route. We dronken koffie in een kroeg en daarna reden we door naar Louny, een leuk oud stadje met een mooie kerk met een bijzonder (tent)dak. Net buiten het stadje picknickten we in een bushalte, omdat de lucht er nogal dreigend uitzag. Net toen we weg wilden gaan, barstte er een hevige bui los. De straatgoot veranderde in een woeste beek. Gelukkig zaten we droog.

Toen het wat minder werd, toch maar weer verder, gehuld in regenpakken. Het bleef steeds wat regenen. We besloten niet verder te fietsen dan Zatec en daar een hotel op te zoeken. We klopten vergeefs bij twee hotels aan, die vol waren. In een zijstraatje vonden we een pension, die nog een kamer vrij had. Een mooie kamer met eigen sanitair. We bekeken het stadje, dat het centrum van de hopteelt is. Er is zelfs een hopveldje op het dorpsplein. Een mooi oud plein trouwens. We aten in een pizzeria, die kennelijk ook zeer populair was bij de plaatselijke bevolking. Het zat tjokvol.

Donderdag 10 juli 2003
Zatec – Zlutice 55 km

Na een lekker uitgebreid ontbijt in het pension zaten we al weer vroeg op de tandem. We hadden op de kaart de hoogtelijnen bestudeerd en het leek erop dat we vandaag behoorlijk zouden moesten klimmen. Maar we zijn nu best goed getraind zo langzamerhand. Het eerste gedeelte viel nog wel mee. We reden over een soort van hoogvlakte met veel graanvelden en zonnebloemen. Daarna ging het geleidelijk aan omhoog en zagen we de graanvelden in de diepte verdwijnen. Daar zag het land er opeens weer heel anders uit. Veel ruiger, maar ook veel heuvelachtiger. Gelukkig korte hellinkjes.

We picknickten bij een hele oude versleten kerk. Dat zie je hier veel. Of een gebouw ziet er heel oud en versleten uit, of het is heel keurig netjes gerestaureerd. Doordat de reis voorspoedig ging, waren we al om half vier op de camping. Een erg rustige camping op een heuvel (lopen) buiten het stadje, met leuke veldjes. Er kwam zowaar ook nog een ander stel fietstrekkers, 2 jongens met heel weinig bagage. De ene had een tent, de andere een tas achterop. We konden nog lekker een tijd in de zon zitten en aten in het restaurant.

Vrijdag 11 juli
Zlutice – Marianske Lazne 55 km

De zon scheen vanmorgen om half acht genadeloos op de tent, zodat we er wel uitmoesten. Rien waagde de afdaling naar de spar om rolicky te kopen en had ook nog lekkere yoghurtjes gekocht. We zaten dus weer bijtijds op de tandem. Het was weer een bijzonder mooie tocht en de heuvels vielen best mee ( of we wennen eraan). We reden tussen Zlutice en Touzin langs een soort van hoogvlakte. Het uitzicht was prachtig. In Touzin een koffiestop op een terrasje en in Tepla picknickpauze aan de dorpsvijver. Daarna nog één heuvel over en toen sjeesden we bergaf naar Marianske Lazne. We kwamen precies bij het kuuroord uit en liepen er een poosje rond tussen de veelal Duitse ouderen. We tapten nog een fles water uit de bron. Het smaakte naar spa rood (met prik dus) en het schijnt goed voor je nieren te zijn, maar daar hebben wij geen last van.

Daarna fietsten we naar camping 'Spessart'. Daar waren ze zo blij dat we er weer waren. Ze hadden niet goed begrepen dat we twee à drie weken weg zouden blijven. Ze dachten maar vijf dagen. We hadden het volgens ons wel goed gezegd. Maar ze hadden in ieder geval goed op onze auto gepast. We vonden weer een leuk plekje op de camping, die weer voor 90% vol staat met Nederlanders; verder nog wat Fransen en een Deen. Geen Tsjechen hier, dus ook geen huisjes en ook geen kampvuren. Maar wel weer een lekker restaurant.