Tsjechie.nl - Easy Rider

Het is maandagavond en ik bevind mij in V Ruthardce, een heerlijk no nonsense restaurant met een middeleeuwse uitstraling. Buiten is het guur en al vroeg donker. De houtkachel brandt en geeft een heerlijke warmte. Het is er gezellig en zoals altijd zitten er mensen met een drankje of met een van de heerlijke gerechten van hier voor hun neus. Zelf zit ik klaar met pen en papier om weer te gaan schrijven.

Waar het over zal gaan weet ik zelf vaak niet precies. Het maakt voor mij ook niet uit, ik begin gewoon en dan vallen de letters vanzelf op hun plaats. Vandaag ben ik trouwens druk geweest met de administratie. En ik kan je zeggen, het zal niet mijn hobby worden. Voor sommigen is het hun passie en ik denk dan houden zo.

Toch is het voor een aantal mensen hun lust en hun leven. Zo ook hier in Kutna Hora. Het doet mij denken aan de beginperiode dat ik mijn pand kocht en mijn SRO (bv) moest oprichten.  Daarvoor heb ik vele loketten hier bezocht en natuurlijk moeten ze van alles weten. Te beginnen met je naam. En dan heb ik al binnenpret. De persoon in kwestie zit vaak al met  pen en papier in de aanslag. Dan wordt mijn naam op een rustige manier uitgesproken. Gijsbertus Johannes van ’t Hoenderdaal. Voordat  de pen de kans heeft gehad het papier aan te raken, krijg ik het formulier toegeschoven. Ook de persoon achter het loket begrijpt de humor en roept: ‘Jezus Maria.’

Wanneer ik bij de notaris kom geniet ik met volle teugen. Als je hem ziet en je vraagt je af welk beroep hij uitoefent, kun je je van alles bedenken. Maar bij notaris kom je dan niet uit. In Nederland is een notaris een strak in het pak zittend figuur met een voorname uitstraling van iemand die het weet. Deze man is qua uiterlijk blijven hangen in de jaren zestig. Half lang sluik haar, een jaren zestig snor, lang en slank. Voor mij op het eerste gezicht iemand die zo uit de film Easy Rider komt. Alle kenmerken geven mij hierin gelijk.

Maar ik vind het een pracht figuur. Hij is helemaal zichzelf, doet alles in een rustig tempo, is volledig in controle en zeer goed in zijn vak. Wanneer ik bij hem ben legt hij mij rustig alles uit. Hij spreekt perfect Engels. De woorden die hij gebruikt komen echter van ver. Je merkt dat ze lange tijd niet gebruikt zijn. Anders gezegd, voordat ze uitgesproken worden moet eerst de stofdoek erover heen worden gehaald. Ook daarin is hij uniek, hij neemt er gewoon de tijd voor.

Regelmatig kom ik hem tegen op zijn racefiets, ook jaren zestig, of zittend op een terras. Groetend loop ik hem dan voorbij. Hij geniet van het leven. Uiterlijk blijft hij stil staan volgens onze huidige maatstaven. Toch straalt hij een en al leven uit. Voor mij is hij een figuur die uitstraalt dat alles goed komt. Mijn easy Rider van Kutna Hora.

Teruglopend passeer ik de Barbora Kathedraal, zoals altijd sprookjesachtig verlicht. Ik denk aan mijn zojuist geschreven stuk . Een van de vele mooie dingen die ik hier heb meegemaakt. Vlakbij huis kijk ik nog even naar de kathedraal. Prachtig. Het wordt tijd om mijn bed op te zoeken. Morgenvroeg ga ik het geschreven stuk uitwerken, want dan ben ik op mijn best.

Mijn Easy Rider van Kutna Hora.